Stiefmoeder of bonusmoeder? Dit doe je gewoon niet!

Sla jij ook geen aflevering van de Luizenmoeder over? Even een half uurtje buikpijn van het lachen, heerlijk! In de paar afleveringen die ik nu gezien heb, vond ik juf Ank een ongeloof naar mens. Je zal er zo eentje voor de klas hebben staan. Vreselijk! Maar afgelopen aflevering begon ik van Juf Ank te houden. Ik zag een kwetsbaarheid bij Ank die ik daarvoor niet gezien had. En ik begon bijna te juichen toen ze de ex van Hannah, die zijn nieuwe vriendin meegenomen had naar het 10 minuten gesprek, even een flinke veeg uit de pan gaf. Deze scene inspireerde me tot dit blog. Want ik ben ook stiefmoeder, liefmoeder, bonusmoeder of stiefloeder zoals ik mezelf wel eens gekscherend noem. Ik ben ook de vriendin en nu al bijna 18 jaar vrouw van de papa, maar er zijn dingen die ik als stiefmoeder nooit maar dan ook NOOIT zou doen.

Dit mag je als stiefmoeder NOOIT doen! (vind ik)

Je gaat NIET naar een tien minuten gesprek of ouderavond van het kind van je partner. Dat is respectloos naar de moeder toe. Jij hebt daar niets te zoeken, tenzij het kind

geen moeder heeft
een moeder heeft die zelf niet aanwezig kan zijn en jou heeft gevraagd mee te gaan omdat ze haar ex het niet toevertrouwt
bij jou en je partner woont en jij dus full-time verzorger bent

Je praat NOOIT slecht over de ex van je partner waar het kind bij is. Al is het een enorm kreng, kun je haar wel schieten en heeft ze je partner enorm veel verdriet gedaan. Het blijft de moeder van zijn kinderen en zij zijn loyaal aan haar. En terecht. En ooit was ze vast heel leuk, anders had je partner geen relatie en kinderen met haar gekregen. Misschien wel net zo leuk als jij nu bent
Je gaat niet in op misstanden in het andere huis. Kinderen komen geheid met verhalen bij jou thuis van alles dat er mis zou zijn bij hun moeder of klagen over haar vriendjes. Ik kan je vertellen… dat doen ze bij haar ook over jullie. Ga er daarom niet in mee. Als er echt wat alarmerends is, laat je partner dan met zijn ex contact opnemen.
Jij bent niet de spreekbuis. Is er iets mis met zijn kinderen. Hebben ze hoofdluis, in hun broek gepoept, vermoed je een bepaalde stoornis of komen ze met een weerzinwekkend verhaal bij jou thuis, laat dan je partner contact opnemen met zijn ex. Jij belt haar niet, tenzij de relatie dusdanig is dat jullie beste vriendinnen zijn geworden. Zijn kinderen dus zijn verantwoordelijkheid hoe verantwoordelijk jij je ook voelt. Een telefoontje van jou aan haar kán als aanval worden gezien op haar opvoedkwaliteiten waardoor zij in de verdediging schiet. Doe het daarom niet.
De kinderen jou mama laten noemen. Jij bent hun mama niet. Ga je ook niet worden. Ze hebben er al eentje. Al hou je van ze alsof ze van jezelf zijn, het is een no-go.
Van elk weekend een feest maken. Natuurlijk mogen jullie blij zijn als de kinderen er weer zijn, maar realiseer je wel dat in “normale” gezinnen de weekenden ook wel eens saai zijn. Dat men daar ook niet elk weekend naar de dierentuin of een pretpark gaat. Dan wordt het bij papa altijd LEUK en bij mama moeten ze naar school en is het vervelend. Niet eerlijk voor zijn ex en het harde werken dat zij doordeweeks moet doen om het geheel in het gareel te houden! Een uitstapje af en toe is leuk, maar hou het binnen de perken.

Wat je als bonusmoeder WEL mag doen

Je mag je eigen grenzen aangeven. Je bent tenslotte ook maar een mens en daar mag/moet rekening mee gehouden worden.
Jouw huis, jouw regels. Bespreek ze met je partner en trek 1 lijn naar de kinderen toe. “Bij mama mag dit wel” geldt niet in jouw huis. Kinderen zijn echt flexibel genoeg om hiermee om te gaan. Als het maar duidelijk is wat jullie regels zijn.
Heel veel voorlezen en knuffelen

Ongetwijfeld heb ik ook heel veel niet goed gedaan. Ik kreeg er plotsklaps op mijn 26^e 2 kinderen bij van 5 en 3. Ik, die wilde wachten met kinderen tot ze 30 was, zat opeens in de weekenden en vakanties met 2 kleine meisjes en ik deed eigenlijk maar wat. Ik had ook geen idee en heel eerlijk… ik vond het soms verdomd moeilijk.

Kleine update:

Op social media krijg ik redelijk wat verongelijkte reacties op dit blog van moeders die hun partner, dus de stiefvader, meenemen naar de gesprekken op school. Ik heb het hierboven over mijn eigen rol als stiefmoeder in een situatie waarbij er én een betrokken moeder én betrokken vader in het spel zijn. Er zijn duizend en één situaties te bedenken waarbij het wenselijk is dat de partner meer betrokken wordt bij school en andere situaties. En bij stiefvaders is het vaker zo dat ze een meer opvoedende rol op zich nemen, omdat hij meedraait in het gezinsleven 24/7. Communicatie met de ex, van welk geslacht dan ook, is denk ik key. Jezelf in de schoenen van je ex verplaatsen kan nooit kwaad. En alles in het belang van de kinderen...toch? Ik word ook heel nederig van de lieve reacties op social media. Ik heb het met respect voor alle partijen willen schrijven en gelukkig wordt dit door heel veel lezers gezien. Hoe dan ook, dank voor jullie reacties. Negatief, positief, het maakt niet uit. Blijkbaar maakt het wat los.

» Lees ook: mijn slechtste moeder momenten en het veel gelezen blog Ik strijk niet. NOOIT!

Meer blogs van Esmée: