Populair en niet populair: cool en niet cool
Mijn jongste zoon is populair. Nee, dit is geen overschatting van een trotse moeder, mijn jongste zoon is echt populair. Wat hij doet, wordt over het algemeen als cool ervaren, wat hij draagt wordt stoer gevonden (best handig voor de omzet van mijn webshop 
), iedereen wil graag met hem spelen, hij mag naar (bijna) alle feestjes. En niet alleen zijn klasgenootjes zijn dol op hem, ook de juffen en meesters. Ik vind dat bijzonder knap want met zijn 9 jaar zit hij al in groep 7 omdat hij een klas heeft overgeslagen. Hij kan dus goed leren, maar is ook goed in voetbal en gym. Echt een kind wat (oppervlakkig gezien) alles mee heeft dus.
Mijn oudste zoon is niet populair
Nee, dit is geen onderschatting van een bezorgde moeder, mijn oudste zoon is gewoon niet populair. Hij doet er ook niet zijn best voor en gaat heerlijk zijn eigen gang. Hij is gezellig en graag gezien in zijn (brug)klas, haalt prima cijfers (maar moet daar hard voor leren) en kan met iedereen opschieten, maar hij is niet cool en ook niet stoer. Het maakt hem niet uit wat ze van hem denken als hij als laatste over de finish komt met gym (en dus een 5 haalt), als hij de bal doorlaat bij voetbal en het maakt hem ook niet uit of je een jongen of meisje bent. Hij vindt je leuk of niet, no matter what.
Twee heel verschillende kinderen dus, beiden afkomstig van dezelfde vader en moeder.
Cool zijn
Bij ons thuis is "Cool zijn" op dit moment best "een ding". Volgens de oudste doet de jongste heel vaak "net alsof hij cool is" en doet de oudste volgens de jongste heel vaak "Niet Cool", terwijl dit wel belangrijk is. Als moeder sla ik beide boys vaak met verbazing gade. Zo verschillend en toch een. Beiden gek op voetbal, Fortnite en YouTube, beiden gek op gezellig lang aan tafel zitten, rondhangen op onze camping en pranks uithalen. Ik ben als moeder gezegend met twee jongens die het prima samen kunnen vinden, ondanks al hun verschillen.
Na twee weken middelbare school kwam mijn oudste een tikje onthutst thuis. Het was hem opgevallen dat een meisje uit zijn klas nooit brood bij zich had en hij durfde niet goed te vragen waarom niet. Op de derde dag besloot hij dus een boterham van zichzelf aan te bieden, waar het betreffende meisje dankbaar gebruik van maakte en vertelde wat er thuis aan de hand is. Oudste zoon was onder de indruk van het verhaal wat achter het ontbrekende brood schuilt en deelde dit 's avonds met ons aan tafel. Jongste zoon leek onaangedaan… tot hij 's avonds naar bed ging. "Mam, wat lief van Luca dat hij zijn brood heeft aangeboden hè?" "Jazeker heel lief van hem, ik ben trots op hem". "Weet je mam, ik vind dat zooooo cool van Luca, dat hij dat gewoon doet......en heel lief". Een klein traantje liep langs de wang van mijn jongste. Toen hij zag dat ik keek, werd die traan heel snel weg geveegd, want emoties tonen is natuurlijk niet cool
Man, man, man, wat ben ik trots op die beide gasten! Of is het niet cool om dat te zeggen?
» Lees ook: je wordt bedankt!
» Lees ook: leukste kinderfeestjes voor jongens
» Lees ook: leuke kinderfeestjes voor meiden
Meer blogs van Nathalie:
Reacties 0