);

Gaat die onderbroekenlol-fase ooit nog voorbij?

Gaat die onderbroekenlol-fase ooit nog voorbij?

“Ik zie je tietuuuh mama!”, schatert mijn middelste dochter vanuit bad, als ik de douchecabine uitstap. “Eh..borsten, bedoel je?”, probeer ik mijn dochter te corrigeren. Te laat, de jongste schatert het ook uit. Hoofdschuddend draai ik mij om, om de deur van de douchecabine dicht te doen. “Nu zie ik je kont mama!” Ze proesten het samen uit.

 

Even rustig douchen is er niet meer bij

Terwijl ik me rustig af probeer te drogen, blijven de dames erin hangen. Voor ik er erg in heb, vliegen er talloze schunnige woorden door de badkamer heen. Nu schiet ik ook in de lach.

Hun onderbroekenlol werkt erg aanstekelijk en hier kan ik even geen weerstand tegen bieden. En geef nou toe, de beste grappen zijn toch poep- en piesgrappen en alles daartussen in? Tot op zekere hoogte dan. Hoewel dergelijke grappen tijdloos zijn, begint eindeloze herhaling op een gegeven moment wel zijn tol te eisen.

 

Genoeg is genoeg

Aan de keukentafel tijdens het avondeten hebben ze het vanuit het niets ineens over het mannelijke geslachtsorgaan. Gelukkig aten we die avond geen worst bij het avondeten, want ik had me er hoogstwaarschijnlijk in verslikt. Ik doe heel hard mijn best om het te negeren, maar, als er voor de 100e x met een piemel wordt gesmeten, is de maat vol. Ik vind piemels ook onwijze grappige gevaartes en ook dat woord is om te gieren, maar na de zoveelste verwijzing heb ik er wel een beetje genoeg van. Geërgerd sneer ik mijn kinderen toe dat ik het woord ‘’piemel’’ niet meer kan horen!

 

Papa en mama hebben 3x gesekst

Nog voordat ik mijn zin af kon maken schoten ze opnieuw in een kramp, want mama zei het beruchte woord! Ik sloeg mijn handen voor mijn gezicht en kon alleen nog maar zuchten. Vervolgens bedacht onze middelste dondersteen dat papa en mama 3x keer hadden gesekst. Want ze hebben 3 kinderen. Na deze constatatie vroeg een van onze meiden zich nu hardop af waar papa en mama dan hadden gesekst? Wait whut?! Gesekst? Waar? Ik heb al spijt van mijn vraag of zij wel weten wat dat is. Meteen krijg ik daar een uitleg van en wordt voor de gelegenheid ook nog even een andere term voor seksen geïntroduceerd. Nou zijn wij best ruimdenkend binnen ons huishouden, maar in het bijzijn van onze kinderen hebben wij tot dusver nog niet hun conceptie tot in detail besproken. Is dat ook onderdeel van seksuele voorlichting? Waar, hoe en welke standjes? Sinds wanneer zijn ouders hun kinderen verantwoording verschuldigd? Heb ik de memo gemist?

 

We werden aan een kruisverhoor onderworpen

Als ik vraag wat ze zelf denkt, haalt ze haar schouders op. Dan haalt ze aan dat we het misschien buiten deden of beneden? Allerlei plekken komen voorbij, maar gewoon in de slaapkamer, in bed, dat kwam niet bij haar op. Papa en ik kijken elkaar aan, want poh, er zat aardig wat inspiratie voor ons verscholen in haar aannames. We kregen er rode wangen van! Onopvallend sla ik er een aantal op, wie weet komt het ooit nog van pas? Als ik de illusie verbreek en haar vertel dat het gewoon in de slaapkamer in bed was, kijkt ze ons verbaasd aan. Zij vond dit blijkbaar niet zo gewoon. Ze vraagt zich af waar haar oudere zusje dan was op dat moment? Jemig, wat een vragen allemaal. Ze dacht dat haar zusje erbij was. Ik leg haar uit dat die waarschijnlijk lekker in haar eigen bedje lag, in haar eigen slaapkamer. Dat stelt haar dan weer gerust. Mij ook. Goed, tijd voor een ander onderwerp. ‘’Wie wil er een ijsje als toetje?!’’ Onze meiden zijn 10, 8 en 6 jaar, kunnen ze niet lekker met hun poppen gaan spelen ofzo? Ik vind het weer mooi geweest.

 

Breek de dag, tik een eitje

Zelfs bij het ontbijt ontkomen we er niet aan. Ze vinden overal wel inspiratie en aanleiding voor onderbroekenlol. Deze keer was het vrouwelijk geslachtsorgaan aan de beurt. Plompverloren riep een van de dames het ‘’k’’  woord. Ik stikte bijna in mijn broodkorst.

‘’Je bedoelt vagina?’’, probeer ik nog. Vastberaden riep ze het woord nogmaals verschillende keren in verschillende contexten. In het woordje context zit trouwens ook kont. Maar dat even terzijde… Binnen een mum van tijd passeerden allerlei andere vleeswaren nog de revue.  Opeens deed de rosbief me ook ergens aan denken. Heel gek.

Nadat ik het even had aangehoord besloot ik dat het genoeg was en sommeerde de meiden niet te praten met volle mond en überhaupt maar gewoon even stil te zijn. Er volgde nu een vervormde herhaling. Waar ik het over ‘’mond’’ had, werd deze ingeruild voor…ja, vul zelf maar in. Hun ondeugende, glunderende oogjes verraadde de binnenpretjes. Wanneer hun blikken elkaar kruisten was het hek weer van de dam. Met hun mondjes nog vol met brood was het tijd voor een volgende ronde vol met schunnige woorden.

 

Oké, tijd om het over andere lichaamsdelen te hebben

Ga het eens over andere lichaamsdelen hebben. Zoals schaamhaar…nee sorry, die niet! Oksels, ellebogen, grote tenen, kleine tenen, knieschijven, je navel of je neus. Kom op, oksel klinkt toch veel grappiger dan piemel?  Met dat apparaat is alle ellende begonnen! Die laatste opmerking houd ik wijselijk voor me. Voor je het weet wordt ons seksleven wederom uitgebreid besproken.

 

Mijn grap werd niet gewaardeerd

Ik gooi er ter versterking een woordgrap achteraan. Kotsende okels! Ik leg nog uit dat het eigenlijk ‘’klotsende oksels’’ hoort te zijn. Het wordt niet gewaardeerd of in ieder geval niet begrepen. Ik vind het zo’n geslaagde grap, ik schudde ‘m zo uit mijn mouw en ik herhaal het nog eens en nog eens. ‘’Hallo, ik zei iets met ‘kotsen’ hoor!’’ Probeer ik nog. Vinden ze normaal gesproken ook erg grappig. Maar nee, nu ben ik de enige die er smakelijk om moet lachen.  Ze beginnen nu zelfs te protesteren. Het is écht niet grappig wat ik zeg. Gewoon echt, helemaal niet en de eerste smeekbedes om op te houden die volgen nu. Zo snel al?! Dit is nog niets vergeleken met die onderbroekenlol waar zij mij al maanden… nee, jaren, mee vermoeien.

 

Je zou er kotsende oksels van krijgen!

Goed, ik stel voor dat ik ophoud als zij ook ophouden. Een overkill aan vieze woorden is niet grappig meer. Zo ondervinden zij nu zelf ook. Ik weet nu wat ik in de strijd moet gooien wanneer er weer allerhande vleeswaren om mijn oren vliegen. Je zou er toch bijna kotsende oksels van krijgen! Ik weet trouwens nog een goede mop…
Poep op je kop!

Oh en ik moet nog wat opbiechten. Ik heb een SOA. Een PaSOA! Die grap zet ik nog voor een paar jaar in de koelkast, wie weet komt ‘ie dan ooit nog eens van pas. Hoewel dat natuurlijk niet te hopen, is dan hebben we rijkelijk gefaald in onze seksuele voorlichting. Of ze hebben niet goed geluisterd. Die kans acht ik groter. Want van … word je doof. Toch? Of sla ik nu door met mijn foute grappen? Ze zijn in ieder geval gewaarschuwd. Wat zij kunnen, kan ik ook. En ik ben een heel stuk grappiger. Vind ik zelf. Onderbroekenlol is echt tijdloos en gaat nooit meer over, dus ik hoop dat hun grappen in de loop der jaren gewoon wat sterker zullen worden. Of in ieder geval wat meer variatie erin. Net als bij hun moeder.

 

Meer blogs van Judith:


 

Over volwassen worden enzo...

Over volwassen worden enzo...

Terwijl de ene 90’s hit na de andere de boxen uit knalt, zit onze oudste dame ongeïnteresseerd en onderuitgezakt op de achterbank in onze…

Het moederschap is niet een grote roze wolk

Het moederschap is niet een grote…

Moeder zijn is natuurlijk het grootste voorrecht in het leven. Niets mooiers dan je kroost op zien groeien tot mooie, evenwichtige mensen.…

Eropuit in Volendam en Marken met kinderen

Eropuit in Volendam en Marken met…

Wij mochten onlangs op ontdekkingstocht door Volendam. Dit deden we met een geweldige speurtocht voor kinderen die ons met verhaalvontuur.nl…

Ik ben Judith: mama van drie meiden: 2012, 2014 en 2016. Passies: Schrijven/ fotograferen. Liefhebber van: Humor, Sarcasme, Lekker eten, Gezelligheid, Alleen zijn, Samen zijn, Zon, George Michael en nog zoveel meer! Guilty pleasure: Redbull. Quote: ‘Loslaten is de moeilijkste vorm van liefde’. Ik schrijf: vaak met een knipoog, soms rauw en intens, bijna altijd met een vleugje humor .

Biografie in een notendop: Ik heb een roerige jeugd genoten en ben mijn moeder op 26 jarige leeftijd aan zelfdoding verloren. Ik kom haar nog regelmatig tegen nu ik zelf moeder ben. Zij en haar omstandigheden zijn regelmatig onderwerp van mijn schrijven. Maar ik haal mijn inspiratie ook veelvuldig uit mijn drie meiden en andere allerhande verwonderingen. 

Reacties 0

This thread has been closed from taking new comments.