Met je kind naar de orthodontist

De tandarts pookt met een haakje in het gebit van de oudste. ‘Hmm, hier moeten we wel wat aan doen’ zegt ze met haar onvervalste Poolse knarsstem. ‘Kijk, ze heeft al 2 volwassen kiesjes, die drukken al-les naar voren’ zegt de tandarts ernstig. Ik staar mee in de mond van K1 en zie een heuveltje achterin haar kaak. Aha, de grote mensen kies. Fronsend knik ik dat ik het begrijp. ‘We moeten tanden extraheren, want haar kaken zijn te klein en ze moet een beugel, maar daar kunnen jullie het beste met een orthodontist over praten. Ik zal een doorverwijzing geven.’

Verbaasd ga ik in mijn stoel zitten. Mejuffrouw K is pas 7. Ja, dat haar gebit alle kanten opvliegt sinds die joekels van grote mensen tanden opkomen, had ik natuurlijk wel gezien. Maar nu al een beugel? Dat had ik niet aan zien komen. 

Met de doorverwijzing in de hand lopen we naar buiten toe. ‘Spannend zeg, mag je gewoon naar de ortho! Dan ben je vast de eerste in de klas met een beugel’ zeg ik met een veel te blije stem, meer voor mij dan voor haar. ‘Nee hoor, V. en M. hebben al veel langer een beugel en M. is ook nog eens jonger dan ik’ zegt K1 alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Ik kan mijn oren niet geloven. Nu al een beugel? Wat is er gebeurd in de wereld dat je als 6-jarige al een beugel krijgt? 

Met je kind naar de orthodontist

Bij de orthodontist zit K1 wederom met haar kaken wijd uit elkaar in een grote stoel. De ortho staart naar binnen en mompelt dat er extractie moet plaats vinden van element C1 en element blabla en element blablabla. Hij is me kwijt. Extraheren volg ik nog, maar welk element is wat? Ik begrijp niet om welke tanden het gaat en vraag het gewoon aan te wijzen ipv elementen te benoemen. Er moeten 4 tanden getrokken worden om plaats te maken in haar veel te kleine kaak voor haar grote mensen tanden. Van die 4 tanden zijn er 2 grote mensen snijtanden… die komen dus niet meer terug. Zucht…

De Man en ik geven akkoord en het proces start in november. 

Passen en meten van het gebit 

Er wordt een papje in de mond van K1 gegoten en ze moet er hard op bijten. Ik onderdruk een kokhals reflex. Dat knalblauwe spul schijnt niet schadelijk te zijn, maar het ziet er heel vies uit. Gelukkig merkt De Dochter niks van mijn aanstellerij. Het papje is vrij hard, aldus de assistent, waardoor het maar een minuut tussen haar tanden hoeft te zitten. De afdruk wordt naar het laboratorium gestuurd en we maken voor over 4 weken een afspraak om de beugel te komen plaatsen. In de tussentijd krijg ze elastiekjes tussen haar kiezen zodat er ruimte ontstaat waar het metaal van de beugel geplaatst kan worden. 

Vol bewondering kijk ik naar het precisiewerkje dat voor mijn neus wordt uitgevoerd. Een grote tang die zo uit een gereedschapskist had kunnen komen en 3 mm grote elastiekjes die je tussen 2 kiezen moet wrikken. Respect!  Ik ben nu al onder de indruk van deze specialist.

Na verloop van tijd worden de blauwe elastiekjes groen en soms raken ze kwijt vertelt hij ons. ‘Allemaal heel normaal’ voegt de orthodontist er  geruststellend aan toe.  

» Lees ook: mijn kind moet een beugel

Plaatsing van de beugel 

K1 haal ik gejaagd van school op. ‘Ze is binnen een uur weer terug’ roep ik nog snel naar de juf en we stappen vlug op de fiets. Als we de praktijk binnen komen, mogen we zo doorlopen. Alles ligt klaar. Ik kijk naar de minuscule beugel die in een afdruk van haar gebit zit. Zo anders dan het fenomeen plaatjesbeugel waarmee ik ben opgegroeid. 2 metalen ringen die op haar kiezen moeten en een draad ertussen die haar tanden uit elkaar gaat duwen. Er wordt gewrikt en gepast en als het blijkt te zitten, wordt het er weer uitgerukt. Het ziet er pijnlijk uit en ik voel mee met K1. Dat moederhartje ook… Ze geeft geen kik. De beugel wordt er voor een tweede keer in geplaatst, ditmaal met cementlijm. De ortho zegt dat we binnenkort vast nog terug moeten komen, want meestal moet je wennen aan een beugel en pulk je het er al dan niet expres uit. 

De aanhouder wint 

Binnen 3 maanden zijn we al ruimschoots over de 1 keer terug plaatsen heen. Wanneer we voor de 5e keer terugplaatsing komen, zegt de orthodontist dat K1 dan maar zonder beugel moet. Huh? Geen beugel meer? Voor dat hele proces zijn wel 4 tanden (VIER!) voor getrokken. Waarvan 2 grote mensen tanden die nooit meer terug komen! Deze tijgermoeder gromt flink en laat haar eigen scheve tanden zien. 

Na fors aandringen mijnerzijds en veel nee zeggen zijnerzijds, besluit meneer De Ortho de beugel terug te laten sturen naar het lab en kleinere haakjes te laten zetten. Dan kan de kleine Houdini minder makkelijk de beugel die met cementlijm aan haar kiezen vastzit, losmaken. Dat werkt. 

Madame K krijgt tegenwoordig met geen mogelijkheid haar beugel uit haar mond gepeuterd. En warempel, die tanden lijken ook een stuk minder krom. Gewoon geduld. Die kromme tanden komen wel weer recht. Als je maar de juiste beugel hebt. 

Meer blogs van Melek: