Ik heb een hekel aan Kerst
Door Nathalie: Zolang ik me kan heugen heb ik al een hekel aan kerst. Uiteraard voer voor Psychologen omdat er wellicht een diepere gedachte achter schuilgaat…….maar zelf kan ik niet zo 1-2-3 bedenken welke. Mijn ouders maakten het vroeger gezellig thuis, en toen ik eenmaal op mezelf woonde werd de traditionele kerst “vervangen” door wintersport. We gingen met ons hele gezin, inclusief aanhang, heerlijk 8 dagen naar een ski paradijs, en tja, daar tussen de sneeuw en de lichtjes voelde iedere dag als kerst aan, maar wel op een prettige manier. Wanneer is die afkeer dan precies begonnen vraag ik me af? Voor mijn eigen gevoel was hij altijd al latent aanwezig, maar omdat door het wintersporten de (andere) verplichtingen rondom kerst wegvielen, kon ik er gewoon mee dealen.
Waarom heb ik een hekel aan kerst?
Ik denk zeker dat het “ouder worden en meer verplichtingen krijgen” er toe heeft bijgedragen. Er kwamen kerstborrels op het werk, Kerstdiners met familie en kerstavonden op school van de kids. Stuk voor stuk gelegenheden waar je met goed fatsoen gewoonweg geen “Nee” op kan zeggen. Want oh, oh, oh (of Ho, Ho, Ho in dit geval), wat is het toch gezellig om met elkaar kerst te vieren. Voor mij is dat het dus niet. Erger nog, ik krijg in november al de kriebels bij de gedachte alleen al! Dat “gezellige” samenzijn met mensen waar ik zelf niet voor kies…maar ja, het is tenslotte kerst, dus wordt het van je verwacht, ook al wordt er de rest van het jaar niet naar je omgekeken. Kaartjes ontvangen van mensen die je al jaren niet hebt gezien of gesproken, en er dan ook een terug moeten sturen met “warme groeten van ons”. Bah, ik kom er tegen in opstand.
En begrijp me niet verkeerd, ik ben gek op de sfeer rond kerst. De kerstbomen, de lampjes, kaarsjes aan, vroeg donker buiten, en met een beetje geluk ook nog sneeuw…..maar ik bepaal graag zelf hoe, en met wie, ik die dagen doorbreng. En daar zit nu het venijn, ik breng die dagen namelijk het liefste door met mijn gezin in mijn joggingpak! Oh, wat wordt mij dat kwalijk genomen. Egoïstisch ben ik, en niet gezellig. Voor wie niet? Ik vind het namelijk zelf heel gezellig, en de man waarmee ik jaren geleden trouwde ook. Het hele jaar door stellen wij ons huis open en wordt er volop geluncht, gebruncht, gedineerd, en geborreld bij ons. Daar hoeft het echt geen kerst voor te zijn! Maar goed, onbegrip alom dus.
De oplossing: vluchten!
Gelukkig hebben wij na jaren aanpassen (en het toch niet goed doen), DE oplossing gevonden. We vluchten! Ja, we “vluchten” naar het buitenland! Heerlijk met ons gezin. De dag voor kerst zijn we foetsie en pas na kerst weer terug. Vorig jaar hebben we het waanzinnig gehad in Parijs, dit jaar gaan we lekker naar Berlijn en voor volgend jaar staat Londen op de planning. Heel langzaam begint het besef rondom ons door te dringen; “Ze zullen wel niet thuis zijn met kerst!”. Klopt, honderd procent, en wat zijn wij er gelukkig mee!
Vanaf deze plek wil ik alvast iedereen, kerst-liefhebber en kerst-hater (want er zijn er meer, dat weet ik!) alvast hele relaxte Kerstdagen en een gelukkig en gezond nieuwjaar toewensen! Zo, bij deze….dat scheelt weer een heleboel kaarten schrijven 
Foto is van Shutterstock
Hahahahaha dit is TE grappig mijn 26 jarige dochter heeft er ook een hekel aan en ze heet Nathalie voor ons Natje maar ik bedoel maar hahaha.
Oh haha, en jij dacht "hé heeft mijn dochter nou een blog geschreven"? Misschien ligt het wel aan de naam? ;-)
Ook ik heb een gruwelijke hekel aan kerst. Ik ontkom er niet aan omdat ik een gezin heb die het wel leuk vind. Met mijn stomme kop en nog in hogere sferen van waarschijnlijk de kerstversiering, nodigde ik iedereen bij bij thuis uit. Dom dom dom. Op dit moment wil ik wel dolgraag vluchten. Lekker naar de Mac .