Eindelijk naar school
3 rugzakjes staan ingepakt op tafel. Cadeautjes liggen bij de stoel van de jarige en er hangen slingers. Jeej, de jongste wordt 4 jaar vandaag! Heel eerlijk? Ik keek enorm uit naar dit moment. Het leek me wel wat zo’n laatste schoolganger. Eindelijk meer rust, heel veel stilte en een huis wat langer dan 1 seconde schoon bleef. En al helemaal na al die weken thuisonderwijs. Poeh hey, dat was flink aanpoten.
Eindelijk naar school
Eindelijk is het dan zo ver. De Kleine Man is groot genoeg om naar school te gaan. Het koppie van K3 (kind3) bij het afscheid spreekt boekdelen. Een intens verdrietig mannetje houdt de hand van de juf stevig vast en kijkt me met een smekende blik aan. Het helpt niet. Hij moet mee de klas in. Thuis geniet ik met dit beeld nog op mijn netvlies gebrand, beduidend minder van de stilte waar ik zo naar heb uitgekeken.
Als een klein koalaatje klampt hij zich vast
“Mamaaaah, elke keer als ik aan school denk, dan moet ik bijna huilen” zegt de Kleine Pluis met een trillende onderlip. Het is zó zielig en hartverscheurend, dat ik hem direct op schoot neem. Van zijn feestvreugde waarmee hij wakker werd, is weinig over. K3 is vandaag 4 jaar oud geworden en mocht een half dagje naar school. Juf Daan en juf Rosaly zijn heel lief, maar niemand wilde met hem spelen. Zijn verdriet is dan ook groot en ik word er ook een beetje sip van.
“Maar je hebt toch heel leuk met de diertjes gespeeld en een mooie tekening gemaakt?” probeer ik hem af te leiden. Het heeft totaal geen effect op hem en als een klein koalaatje klampt hij zich aan me vast. “Het kriebelt zo erg in mijn keel en dan kan ik niet meer praten” piept het mannetje schor.
Het is gewoon even wennen
Zo kind, zo moeder. Ik heb uit het niets dezelfde kriebel in mijn keel en kan ook weinig meer uitbrengen. Gelukkig bieden K1 en K2 soelaas. “Toen ik net naar school ging, had ik ook geen vriendjes en vriendinnetjes. Ze moeten gewoon even aan je wennen” zegt Madame De Ervaringsdeskundige resoluut. “School is écht heel leuk, we doen altijd superleuke dingen en je leert er heel veel. Proberen is leren” zegt Grote Zus met een opgewekte reclamestem. Grote Broer valt bij met dezelfde stem en zegt dat hij nu hártstikke veel vriendjes heeft en straks als Corona weg is, kunnen ze in de pauze samen spelen. “Dat is toch leuk?” voegt hij er aan toe. Dat lijkt Ender wel wat.
Zucht. Mij klinkt het ook heel goed in de oren, dat iedereen blij is en zonder buikpijn en mét plezier naar school gaat. Misschien is dat de komende dagen nog te veel gevraagd van de kersverse schoolganger, maar het komt vast goed. Mijn basisschooltijd was zó leuk, dat gun ik ieder kind. Naar school gaan is fijn en ook niet onbelangrijk in een pandemie; het mag eindelijk weer. Wihoeoe!!!
Nog even wennen en dan mama kan ook genieten van een kinderloos huis.
Meer blogs van Melek:
Reacties 0