In de rubriek: De zwangere buik van … stellen we 10 vragen aan moeders over de tijd dat ze zwanger waren. En natuurlijk tonen we buiken. Blote buiken, geklede buiken, kleine, grote, het maakt niet uit.

Dit keer is het de beurt aan: Esther, die trotse mama is van 2 kinderen en die haar passie vindt in het schrijven op haar blog Mama is Thuis. Dit keer laat Esther haar zwangere buik zien en vertelt zij over haar zwangerschap en bevalling.

 

Hoeveel weken zwanger was je toen deze foto genomen werd?

Bij deze foto was ik exact 39 weken. Ik had al langer voorweeën en dacht ‘als ik nog een laatste foto wil dan moet ik die nu nemen’, niet wetende dat ik nog ruim een week de tijd had om tot in den treure plaatjes te schieten…whaaaa

 

Hoe heb je je zwangerschap beleefd?

Heerlijk, ik vond het net als bij Bloem een feestje. Hoewel er bij Bloem ook veel stress heeft meegespeeld, nieuw huis, relatief prille liefde (gelukkig mijn man gebleken en vader van beide kids), en erg moeten wennen aan het ‘ineens’ moeder zijn van een liefdochter, was bij deze zwangerschap alles anders. We waren er aan toe, ons hart was nog niet gevuld en we voelden ons nog niet compleet. Mama worden van twee kinderen was altijd mijn droom, dat dat ook uit ging komen was een enorm cadeau. Omdat dit waarschijnlijk de laatste zwangerschap zou zijn, heb ik bewust geprobeerd te genieten en stil te staan bij wat er allemaal met mijn lijf en in mijn hoofd gebeurde. Best lastig want ik had al een kindje rondlopen maar ik ben heel happy met hoe het allemaal is gegaan. Ik mis het wel, die dikke buik en dat wonder dat je voelt schoppen.

 

Was je misselijk in het begin?

Minder dan in de zwangerschap van Bloem maar ook bij Jip was ik heel moe en misselijk. Maar dat was allemaal volgens het boekje, na twaalf weken knapte ik op en voelde het alsof ik de hele wereld aan kon. Toen begon het grote genieten en uitdijen, man…wat gaat dat snel bij een tweede!

 

Had je bijzondere (eet) gewoontes tijdens je zwangerschap?

Niet echt, behalve dat ik veel kleine hapjes nam in plaats van grote maaltijden. Mijn maag was daar gelukkiger mee en ik dus ook, scheelde een hoop geboer en maagzuur. Ohja en ijs…oh wacht en jaaaaa chocolade J Nu je het zegt; Ben en Jerry’s en Milka repen. Ja dat was toch wel een dingetje, ik zie ze nu nog af en toe zitten! 

 

Na hoeveel weken zwangerschap beviel je?

Ik beviel na 40 weken en een dag. Ik was er zo klaar mee, op zich niet met de buik maar ik was gewoon ongeduldig. Ik wilde Bloem haar broertje zien en het was mooi geweest. Uitpoepen, even de kraamtranen laten en door…Dacht ik. Net voor de bevalling draaide Jip nog even in stuit maar gelukkig had ik een hele goede verloskundige die mijn kleine man even zijn plek wees, met geweld dat wel. Daarna was ik wat onzeker want ik wilde zo graag weer natuurlijk bevallen, ik vond dat zo ontzettend mooi. Bij Bloem vond ik het heftig maar ik wilde die kracht en dat intense gevoel weer beleven. Omdat ik angstig was dat mijn kind nu al een eigenwijze draak zou zijn en zou draaien heb ik mij laten stripppen. Wat niet hielp maar het homeopatische pilletje dat ik daarna kreeg gooide alle sluizen open…

 

Was het een natuurlijke bevalling of een keizersnede?

Haha ik was iets te enthousiast maar hierboven beschrijf ik al dat het een natuurlijke bevalling is. Waarbij ik een kanttekening wil maken want we kunnen beter over vaginale bevalling spreken. Een keizersnede wordt ook door de natuur bepaald en besloten omdat een vaginale waarschijnlijk te risico zal zijn. Dus ‘natuurlijk’ klinkt zo onaardig naar een keizersnede mama. Misschien een buik of vagina bevalling een nieuwe term ;-) 

 

Was het geslacht van je kindje een verrassing of wist je het al lang?

Nee joh, ik kan niet tegen geheimen! Haha en daarnaast ben ik super ongeduldig dus hoe tof het ook is om ook na een bevalling pas het geslacht te weten, ik zou dat echt niet aankunnen. Negen maanden niet weten wat het wordt, niet mij kunnen uitleven op een bepaald thema kamer of een bepaalde kleur. Niet los kunnen gaan op kleding speciaal voor mijn prins of prinses…Nee dat is echt niets voor mij. Ik vond de verrassing van het bevallen van mijn zoon of dochter al groot genoeg want hoe zou hij of zij er uit zien?? 

  

Het werd dus een hij?

Jip is in 2014 geboren, een heerlijk ventje met een lekker koppie lange krullen. Jip hadden we voor een meisje waarschijnlijk ook gedaan. Wij houden van korte namen die lekker hip zijn. 

   

Als je het overnieuw mocht doen, zou je dan proberen de zwangerschap anders te beleven, iets anders te doen?

Nee hoor, ik heb echt intens genoten en zoveel mogelijk mijn meisje er bij betrokken. Ook was ik heel actief bezig met haar leventje op school, buiten school en thuis. Iets wat nu natuurlijk iets minder is omdat ik de aandacht moet verdelen. 

 

Heb je nog tips voor mama’s to-be?

Tips, tja ik denk de enige beste: Volg je hart. Maak keuzes met je hart en laat je niks wijs maken. Er is veel informatie te vinden maar moeder worden en zijn is vaak iets heel natuurlijks, je kunt het, een bevalling lijkt een hel (is het ook wel een beetje) maar je kunt het dus maak je niet te druk! Maar probeer vooral te genieten en wees trots op jezelf, dat jij dit wonder mag gaan grootbrengen en voor altijd de mama zal zijn. 

Dank je wel voor dit interview Esther en voor je mooie foto's! Meer weten over Esther? Ze blogt op haar website Mamaisthuis.nl en je kunt haar volgen op Facebook, Twitter en Instagram.

Meer uit deze rubriek lezen? Ga naar De zwangere buik van….